جراحی های صرع مانند تمام انواع جراحی با مقداری ریسک همراه هستند. این ریسک ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد: ریسک های مرتبط با عمل جراحی و ریسک های محدودتر که به ناحیه ای از مغز که تحت عمل قرار می گیرد، مربوط هستند.

خطرات مرتبط با جراحی چیست؟

این خطرات کلی در مورد جراحی صرع که تهاجمی است نیز صدق می کند و شامل موارد زیر می شود:

  • واکنش فرد به بیهوشی
  • خونریزی
  • عفونت
  • آسیب بافت (مغز)
  • تأخیر در بهبود محل جراحی

تشنج هایی که از یک ناحیه خاص در مغز (برای مثال، لوب گیجگاهی، آهیانه ای، پیشانی یا پس سری) شروع می شوند، می توانند با جراحی تهاجمی درمان شوند، به شرطی که بتوان محل شروع تشنج را به طور دقیق مشخص کرد. این نوع جراحی رزکسیون نامیده می شود و نیازمند باز کردن جمجمه است.

تیم جراحی صرع با استفاده از آزمایش های مختلف، تمام تلاش خود را می کند تا اطمینان حاصل نماید ناحیه ای که عمل جراحی روی آن انجام می شود، بخشی حیاتی از مغز که کنترل کننده عملکردهای مهم مغز مانند گفتار، حرکت، حافظه یا بینایی است، نباشد. این عملکردهای حیاتی در قسمت های مختلف مغز ذخیره شده اند.

در فردی که برای جراحی مورد ارزیابی قرار می گیرد، از آزمایش های مختلفی از جمله نوار مغزی (EEG)، همراه با فیلم و اسکن تصویربرداری مغز برای کمک به یافتن محل شروع تشنج و مناطق عملکردی نزدیک محل شروع تشنج استفاده می شود.

جراحی کم تهاجمی صرع

پیشرفت های تحقیقاتی و فناوری، روش های جراحی و کار با دستگاه های کمتر تهاجمی را برای افراد مبتلا به صرع به ارمغان آورده است. با وجود این گزینه های کمتر تهاجمی، همچنان نیاز به همان سطح از آزمایش ها پیش از عمل وجود دارد.

به خاطر داشته باشید، هدف هر نوع جراحی یا روش درمانی صرع، متوقف کردن یا کاهش تشنج ها و در عین حال، حفظ بافت حیاتی مغز که کنترل حرکت، زبان، بینایی و حافظه را بر عهده دارد، می باشد.

نمونه هایی از گزینه های کمتر تهاجمی برای درمان صرع عبارتند از:

  • لیزر درمانی حرارتی بینابینی (LITT) که تخریب حرارتی یا تخریب لیزری نیز نامیده می شود.
  • رادیوسرجری استریوتاکتیک
  • کار گذاشتن دستگاه های تحریک عصبی (این روش ها نواحی از مغز را بر نمی دارند، بلکه سعی می کنند تشنج ها را با تحریک کنترل کنند.) شامل:
    • تحریک عمقی مغز
    • تحریک عصبی پاسخگو
    • تحریک عصب واگ

هر روش درمانی جراحی، خطرات و مزایای خاص خود را دارد. تیم جراحی صرع به شما در تصمیم گیری برای انتخاب بهترین روش درمانی کمک خواهد کرد. برخی از خطرات کلی مرتبط با این روش ها عبارتند از:

  • عوارض ناشی از بیهوشی عمومی یا موضعی
  • عفونت
  • خونریزی
  • آسیب بافتی (مغز، عصب یا بافت نرم)

برخی از مزایای کلی جراحی یا روش های کم تهاجمی عبارتند از:

  • مدت زمان کوتاه تر عمل
  • ناراحتی کمتر بعد از عمل
  • بستری کوتاه تر در بیمارستان
  • بازگشت سریع تر به فعالیت های عادی
  • کاهش آسیب بافتی

آیا برخی از انواع جراحی صرع خطر بیشتری دارند؟

خطرات شناخته شده برای جراحی صرع برای هر فردی متفاوت خواهد بود. خطرات بستگی به نوع جراحی صرع و ناحیه ای از مغز دارد که تحت عمل قرار می گیرد. شایع ترین نوع جراحی صرع، برداشتن بخشی از لوب گیجگاهی است. خطراتی که با جراحی صرع ممکن است همراه باشد عبارتند از:

  • مشکلات حافظه
  • از دست دادن مقدار کمی از دید محیطی
  • دوبینی
  • مشکلات خلقی
  • از دست دادن مهارت های حرکتی
  • مشکلات گفتاری

مزایای جراحی صرع

ارزیابی برای جراحی صرع طی چند ماه انجام می شود. تیم صرع شما می خواهد اطمینان حاصل کند که مزایای جراحی از خطرات هر گونه عارضه احتمالی بیشتر است.

آزمایشاتی که قبل از جراحی انجام می شود شامل موارد زیر است:

  • تعیین اینکه جراحی برای شما چقدر مفید باشد.
  • تعیین خطراتی که ممکن است برای شما اعمال شود.
  • کمک به شما و تیم صرع برای سنجیدن مزایا در برابر هر گونه خطر شناخته شده.

موفقیت جراحی صرع به نوع جراحی بستگی دارد. بزرگترین مزیت جراحی صرع کاهش تعداد تشنج است. برای برخی افراد، این مزیت به معنای رهایی از تمام تشنج ها است و برای برخی دیگر، ممکن است به معنای داشتن تشنج های کمتر باشد.

به طور کلی، مطالعات انجام شده برای بررسی مزایای جراحی تشنج ناشی از صرع نشان داده است که:

  • تقریباً ۷۰ درصد از افرادی که تحت عمل برداشتن لوب گیجگاهی قرار می گیرند، نتیجه مثبتی دارند. نتیجه مثبت شامل عاری شدن از تشنج یا داشتن تشنج های ناتوان کننده به میزان بسیار کم است.
  • مطالعات همچنین نشان می دهد که برای افرادی که جراحی برای برداشتن کانون تشنج واقع در ناحیه دیگری (غیر لوب گیجگاهی) انجام می دهند، حدود ۵۰ درصد نتیجه مثبت مشابهی دارند. این می تواند بسته به موقعیت در مغز و نوع زمینه ای ضایعه متفاوت باشد.

مزایای دیگر جراحی موفق صرع

  • کاهش تعداد داروهای ضد تشنج مصرفی فرد. این مزیت برای بسیاری از افرادی که جراحی را در نظر می گیرند مهم است زیرا کیفیت زندگی آنها می تواند تحت تأثیر عوارض جانبی داروهای ضد تشنج قرار گیرد.
  • احتمال بیشتر برای بازگشت به کار و رانندگی.
  • افراد پس از نتیجه جراحی مثبت کمتر دچار علائم مرتبط با اضطراب و افسردگی می شوند.
  • خطر کمتر اورژانس های تشنجی، تشنج پایدار، صدمات مرتبط با صرع یا مرگ.
  • هزینه های پایین تر زندگی با صرع، تحقیقات نشان داده است که پس از جراحی موفق صرع، هزینه های مستقیم و غیرمستقیم مراقبت های بهداشتی صرع به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

تیم صرع در مورد پتانسیل فردی شما برای بهره مندی از جراحی صرع با شما صحبت خواهد کرد. مهم است به خاطر داشته باشید که مزایای جراحی به نوع جراحی و محل کانون تشنج بستگی دارد.

خطرات جراحی صرع

  • خطرات جراحی صرع برای هر فردی متفاوت است.
  • برخی از مشکلات بعد از عمل ممکن است موقتی باشند.
  • با اینکه تغییرات حافظه و خلق و خو به عنوان خطر ذکر شده اند، جراحی صرع در برخی افراد که تشنج آنها بعد از عمل بهتر کنترل می شود، می تواند به بهبود حافظه یا خلق و خو کمک کند.
  • تغییرات بینایی ناشی از جراحی ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد. به ندرت، از دست دادن بینایی در یک طرف ممکن است فرد را از رانندگی یا سایر فعالیت های روزانه باز دارد.
  • هر فرد باید خطرات را به صورت جداگانه با جراح و تیم صرع خود در میان بگذارد.

سنجیدن خطرات و مزایای بالقوه جراحی در مقابل خطر تشنج های کنترل نشده

ترسیدن از عمل جراحی مغز برای هر کسی قابل درک است. برای کسی که مدت زیادی با صرع زندگی کرده است، گاهی اوقات مقابله با موارد شناخته شده (تشنج) نسبت به ریسک کردن موارد ناشناخته (جراحی) حتی با وجود ادامه تشنج ها ترجیح داده می شود. با این حال، درک خطرات مرتبط با تشنج های کنترل نشده نیز مهم است. صرع مقاوم به دارو (همچنین به عنوان “کنترل نشده” یا “دیررس” شناخته می شود) به عنوان عدم کنترل تشنج پس از آزمایشات کافی با داروهای ضد تشنج مناسب تعریف می شود.

  • احتمال اینکه یک داروی دیگر تشنج را در افراد مبتلا به صرع مقاوم به دارو متوقف کند کمتر از ۱۰ درصد (۱ نفر از ۱۰ نفر) است.
  • با افزایش تعداد داروهای مصرفی ناموفق، احتمال کنترل تشنج بیشتر کاهش می یابد.
  • در این افراد، اگر ناحیه ای که تشنج از آنجا ناشی می شود قابل شناسایی و به صورت ایمن برداشته شود، پتانسیل عاری شدن از تشنج به طور قابل توجهی بالاتر است.

خطرات تشنج های کنترل نشده چیست؟

تشنج های کنترل نشده خطرات قابل توجهی به همراه دارند. در حالی که این خطرات بر همه افراد مبتلا به صرع تأثیر نمی گذارد، اما مهم است که از آنچه در صورت کنترل نشدن تشنج ها ممکن است اتفاق بیفتد، آگاه باشید. برای کمک به درک بهتر این خطرات، در مورد خطرات تشنج با پزشک متخصص صرع خود صحبت کنید.

  • هر ساله، بیش از ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر مبتلا به صرع به دلیل مرگ ناگهانی غیرمنتظره در صرع (SUDEP) جان خود را از دست می دهند.
  • عامل اصلی خطر SUDEP، ادامه تشنج های تونیک-کلونیک عمومی (تشنج های شدید) است.
  • اگر فردی در سال ۳ یا بیشتر تشنج تونیک-کلونیک عمومی را تجربه کند، خطر SUDEP به طور چشمگیری به ۱ نفر از ۵۵ نفر در سال افزایش می یابد.
  • خطر مرگ ناشی از عوارض تشنج یا خودکشی در افراد مبتلا به صرع کنترل نشده بیشتر است.
  • هر گونه تشنجی که باعث تغییر در هوشیاری یا از دست دادن کنترل شود، خطر آسیب را افزایش می دهد.

سایر راه هایی که تشنج های کنترل نشده می توانند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارند عبارتند از:

  • مشکلات بیشتر با حافظه و یادگیری در طول زمان
  • خطر بالاتر برای افسردگی، اضطراب و خودکشی
  • عدم توانایی در رانندگی که برای بسیاری از افراد استقلال و فعالیت های اجتماعی را محدود می کند
  • مشکل در پیدا کردن و نگه داشتن شغل که باعث ناامنی مالی می شود
  • محدودیت در لذت بردن از برخی ورزش ها یا فعالیت ها
  • محدود کردن فرصت های اجتماعی و تأثیرگذاری بر روابط با دیگران

جراحی مغز برای بسیاری از افراد مبتلا به صرع که دچار تشنج های مقاوم به دارو هستند، یک گزینه درمانی مهم است. فرآیند ارزیابی برای جراحی نیاز به آزمایشات گسترده دارد. با این حال، زمانی که تشنج ها به دارو جواب ندهند، جراحی گاهی اوقات تنها گزینه ای است که می تواند به فرد در دستیابی به آزادی تشنج یا کاهش قابل توجه تشنج های ناتوان کننده کمک کند. بنابراین، فواید آن ممکن است از خطرات آن بیشتر باشد.

تیم جراحی صرع شما می تواند اطلاعات و پشتیبانی لازم را برای راهنمایی شما در ارزیابی جراحی، درک خطرات و مزایای جراحی صرع و اتخاذ بهترین تصمیمات درمانی برای کمک به کنترل تشنج هایتان در اختیار شما قرار دهد.

آیا مشاوره می تواند کمک کند؟

مشاوره قبل از عمل جراحی و صحبت با سایر افرادی که جراحی تشنج ناشی از صرع انجام داده اند، برای اکثر افراد مفید است. اینکه قبل از جراحی به زندگی روزمره خود، آنچه برایشان مهم است و نحوه مدیریت زندگی بعد از جراحی فکر کنند، بسیار مهم است. مشاوره قبل از عمل به افراد فرصتی می دهد تا درباره خطرات و مزایای احتمالی جراحی، ترس های خود را بیان کنند. همچنین می تواند به فرد کمک کند تا قبل و بعد از عمل جراحی حمایت های لازم را پیدا کند و برای جراحی و دوره نقاهت آن آماده شود.

چند نکته برای کمک به تصمیم گیری آگاهانه

  • با پزشک متخصص صرع خود صحبت کنید تا بفهمید خطرات جراحی برای شما چه معنایی دارد.
  • در مورد ناحیه مغزی که تحت عمل قرار می گیرد و نوع جراحی که انجام خواهید داد، اطلاعات کسب کنید.
  • برای کمک به مقابله با مشکلات غیرمنتظره ای که پیش می آید، به مددکار اجتماعی، روانشناس یا درمانگر مراجعه کنید.
  • با یک روانپزشک متخصص در صرع صحبت کنید و در مورد هرگونه خطر احتمالی برای تغییر خلق و خو بعد از جراحی و بهترین راه برای درمان این تغییرات اطلاعات کسب کنید.
  • با کسی که جراحی مشابهی را پشت سر گذاشته است صحبت کنید.
  • مشاوره و صحبت با سایر افرادی که جراحی داشته اند، نباید جایگزین کار با متخصص صرع و جراح صرع شما شود.

تصمیم گیری در مورد جراحی تشنج

تصمیم به جراحی برای صرع، تصمیمی دشوار است. فقط شما، به همراه عزیزان خود، می توانید این تصمیم را بگیرید. تیم جراحی صرع شما در این فرآیند شما را راهنمایی خواهد کرد. آن ها بهترین توصیه های خود را به شما ارائه می دهند و در مورد اینکه آیا جراحی می تواند به کنترل تشنج یا حذف حملات شما کمک کند، بحث خواهند کرد. به یاد داشته باشید:

  • ممکن است فردی در ابتدا نسبت به جراحی و تأثیر مثبت آن بر کیفیت زندگی خود هیجان زده شود.
  • همچنین ممکن است فرد نسبت به عمل جراحی احساس اضطراب یا ترس داشته باشد.
  • هر فردی نسبت به یادگیری در مورد امکان جراحی به عنوان یک گزینه درمانی، واکنش متفاوتی نشان می دهد.
  • تصمیم گیری برای ادامه جراحی، فردی است. اگر تمایلی به جراحی ندارید یا به زمان بیشتری برای فکر کردن در مورد آن نیاز دارید، اشکالی ندارد که به جراحی “نه” بگویید.
  • برقراری ارتباط باز و صادقانه با تیم پزشکان متخصص صرع شما، در رسیدن به تصمیمی که برای شما مناسب تر است، کمک خواهد کرد.