زندگی با صرع و قوانین اجتماعی

صرع ممکن است توانایی فرد را برای انجام فعالیت های روزمره مانند تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها در مدت زمان طولانی به شدت تحت تاثیر قرار دهد. صرع گاهی اوقات به عنوان یک ناتوانی پنهان توصیف می شود زیرا معمولاً مشخص نیست که فردی به این بیماری مبتلا باشد یا نه مگر اینکه دچار تشنج شود. اگر صرع شما را به این شکل تحت تاثیر قرار می دهد، قوانینی در این حوزه برای محافظت از شما وجود دارد. بسته به شرایط، ممکن است کمک هایی مانند مزایا یا حمایت های اجتماعی و پوشش های بیمه ای خاص در دسترس شما قرار گیرد. البته قوانین صرع در هر کشوری ممکن است متفاوت باشد، اما در بسیاری از کشورها، بیماران مبتلا به صرع حقوق خاصی دارند که به آن‌ها کمک می‌کند تا در زندگی روزمره‌شان بدون تبعیض و با کیفیت بالا زندگی کنند.
در ایران، قانون صرع به گونه مستقیم و واضحی وجود ندارد. با این حال، بیماران مبتلا به صرع در ایران دارای حقوق خاصی هستند که برای حفظ حقوق آن‌ها، توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، جمعیت هلال احمر و سایر سازمان‌ها و نهادهای مرتبط، تأیید و اجرا می‌شود. همچنین، در ایران، بسیاری از بیمارستان‌ها، مراکز بهداشتی و درمانی و کلینیک‌های خصوصی به درمان این بیماران می‌پردازند و خدمات درمانی لازم را ارائه می‌دهند. بیشترین حمایت قانونی برای بیماران صرعی در ایران، در قالب مقررات بهداشتی و درمانی و نیز قوانین کار و تحصیل به آن‌ها ارائه می‌شود. برای مثال، برخی از مقررات بهداشتی و درمانی در ایران شامل تشویق بیماران صرعی به مراجعه به پزشکان متخصص، ارائه خدمات درمانی و داروهای ضدصرع با قیمت مناسب و همچنین پوشش بیمه ای و تأمین امکانات درمانی مورد نیاز برای این بیماران می‌شود.