جراحی و درمان صرع در ایران

صرع یک بیماری عصبی مزمن است که با تشنج‌های تکراری مشخص می‌شود. در ایران، مانند سایر کشورها، صرع به‌طور شایع وجود دارد و درمان آن شامل داروهای ضدتشنج، جراحی و روش‌های غیرتهاجمی مانند استفاده از الکترودهای عصبی می‌شود. داروهای ضدتشنج اولین خط درمان هستند که با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی تلاش می‌کنند تا فعالیت الکتریکی غیرطبیعی مغز را کاهش دهند.
در مواردی که بیمار به دارو پاسخ نمی‌دهد یا تشنج‌ها شدید هستند، جراحی گزینه‌ای مناسب است. جراحی معمولاً برای حذف یا جدا کردن بخش‌هایی از مغز که منشأ تشنج هستند انجام می‌شود. برای این کار ابتدا باید محل دقیق منشأ تشنج شناسایی شود که ممکن است از طریق استفاده از الکترودهای زیرجرمینال یا الکترودهای عمقی داخل‌مغزی انجام شود.
این الکترودها به‌طور موقت نصب شده تا فعالیت مغز را ثبت کنند و مناطق فعال در زمان تشنج را مشخص کنند. پس از شناسایی دقیق محل منشأ تشنج، جراحان اقدام به حذف آن قسمت می‌کنند.
همچنین روش‌های غیرتهاجمی مانند تحریک عصب واگ (VNS) نیز وجود دارد که شامل قرار دادن یک دستگاه کوچک زیر پوست گردن است تا عصب واگ را تحریک کند و فعالیت مغز را تعدیل کند. دیگر روش‌های مشابه عبارتند از تحریک مغزی عمقی (DBS) که در نواحی خاص مغز الکترودهایی قرار داده شده تا با ارسال سیگنال‌های الکتریکی فعالیت غیرطبیعی را کنترل کنند.
با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری‌ها در زمینهٔ طب عصبی، امید زیادی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع وجود دارد؛ بنابراین انتخاب رویکرد مناسب درمان بر اساس نوع صرع بیمار بسیار مهم است تا بهترین نتایج حاصل شود.
همچنین لازم است بیماران تحت نظارت مداوم پزشکان متخصص باشند تا بتوانند بهترین تصمیمات ممکن برای مدیریت بیماری خود بگیرند.