فراموشی، عدم تمرکز، دیر خوابیدن و دیر بیدار شدن را نباید دست کم گرفت، زیرا این علائم می توانند نشانه های صرع باشند که به تشخیص زودهنگام صرع کمک می کنند.
صرع فقط با تشنج های کامل بدن مشخص نمی شود، بلکه علائم دیگری نیز دارد، مانند سنکوپ (از دست دادن موقت هوشیاری)، سرگیجه و فراموشی. علائم دیگر ممکن است شامل از دست دادن دوره ای تمرکز، دندان قروچه یا ناتوانی در صحبت کردن باشد.
علائم هشدار دهنده صرع
علائم صرع به شدت متفاوت است و عمدتاً بر اساس ماهیت و شدت اختلال الکتریکی رخ داده در بخش خاصی از مغز است. از آنجایی که این علامت غیرطبیعی در مغز رخ می دهد، می تواند خاموش و تشخیص هر گونه تغییری دشوار باشد. بنابراین، افراد اغلب نمی دانند که به صرع مبتلا شده اند. به خصوص زمانی که این علائم به صورت متناوب رخ می دهند، اغلب نادیده گرفته شده و تشخیص داده نمی شوند. در بیماران مسن تر، اعضای خانواده اغلب این اختلال را با علائم طبیعی پیری اشتباه می گیرند.
متخصصان مغز و اعصاب توضیح می دهند که در حالی که صرع ممکن است در مردان و زنان در هر سنی رخ دهد، در افرادی که شرایط زمینه ای مانند دیابت، بیماری کلیوی یا کبدی دارند، شایع تر است. همچنین می تواند در کودکان یافت شود که ممکن است نتیجه آسیب مادرزادی به مغز باشد که از بدو تولد رخ داده و یا به دلیل ناهنجاری سلول های مغزی باشد. والدین باید فرزندان خود را در صورت وجود ناهنجاری یا تشنج مشکوک، از نزدیک مشاهده کنند. حتی اگر تشنج فقط یک بار رخ داده باشد، توصیه می شود به سرعت به دنبال درمان پزشکی باشید، زیرا تشنج می تواند باعث مرگ سلول های مغز شود.
بسیاری از بیماران آگاه نیستند که قبلاً تشنج را تجربه کرده اند، زیرا تشنج ها همیشه منجر به افتادن و از دست دادن طولانی مدت هوشیاری نمی شود. ممکن است به صورت “مکث” ظاهر شود، به عنوان مثال، ناگهان در طول یک مکالمه ساکت شدن، از دست دادن موقت هوشیاری که در آن فرد به طور موقت گیج می شود.
تشخیص زودهنگام صرع
صرع را می توان به طور موثر با استفاده از فناوری های پیشرفته تشخیصی مانند الکتروانسفالوگرافی (EEG) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) تشخیص داد.
- الکتروانسفالوگرافی (EEG) فعالیت الکتریکی سلول های مغز را ثبت می کند. نتایج آزمایش به صورت نمودار خطی روی مانیتور ظاهر می شود. این آزمایش غیرتهاجمی ساده، ایمن و موثر است. معمولاً برای تشخیص بیمارانی که مشکوک به صرع هستند استفاده می شود، زیرا می تواند تأیید کند که آیا علائم واقعاً مربوط به این بیماری است یا خیر. همچنین می تواند در شناسایی نوع صرع موثر باشد که بر برنامه درمانی و داروهای تجویز شده تأثیر می گذارد.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نیز برای تشخیص صرع استفاده می شود. میدان مغناطیسی و امواج رادیویی تصاویری را روی مانیتور از بافت ها، اندام ها و سایر ساختارهای داخل بدن ایجاد می کنند. برخی از افراد در نتیجه بافت اسکار در مغز پس از آسیب مغزی دچار صرع می شوند. این روش تقریباً ۱ تا ۲ ساعت طول می کشد.
متخصصان پیشنهاد می کنند که بهترین راه ممکن برای مقابله با صرع، تشخیص زودهنگام صرع و درمان به موقع است. این امر به طور قابل توجهی به جلوگیری از تخریب بیشتر مغز و عوارض جدی و همچنین بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک می کند. اگر بیماران به داروها پاسخ ندهند، درمان جراحی ممکن است یک گزینه باشد. با این حال، اکثر بیماران فقط به داروها برای جلوگیری از تشنج و بازگرداندن عملکرد الکتریکی مغز نیاز دارند. همچنین به بیماران توصیه می شود که در مراقبت از خود فعال باشند. به آنها توصیه می شود از عوامل محرک، از جمله کمبود خواب، رژیم غذایی ناسالم، فشار بیش از حد در طول ورزش، مصرف الکل و استرس بیش از حد، اجتناب کنند.
صرع وضعیتی است که نباید نادیده گرفته شود. افرادی که علائم هشدار دهنده را تجربه می کنند باید قبل از بدتر شدن وضعیت خود، به دنبال تشخیص سریع آن باشند.
