سفر کردن با بیماری صرع میتواند چالشبرانگیز باشد. در این دوره که توجه به امنیت سفرها و حساسیت ها بالا رفته است، ممکن است تشنج با یک عمل خشونتآمیز اشتباه گرفته شود. علاوه بر این، فقط فکر کردن به رفتن به فضایی بسته مانند هواپیما جایی که بیش از ۳۰ هزار پا با نزدیکترین کمکهای پزشکی فاصله دارید میتواند باعث شود کل سفرتان را زیر سوال ببرید.
با این حال، لازم نیست به خاطر صرع از سفر کردن اجتناب کنید بلکه با برنامهریزی مناسب، میتوانید به داشتن سفری امنتر و لذتبخشتر کمک کنید.
نکات ضروری پیش از سفر و هنگام مسافرت با صرع
۱. به پزشک خود مراجعه کنید. در مورد هر گونه احتیاطی که باید در طول سفر انجام دهید سوال کنید و از پزشک خود بخواهید نامهای برای توضیح وضعیت شما، داروهایی که مصرف میکنید و هر گونه دستگاه همراهی که دارید تهیه کند که میتوانید آن را به امنیت فرودگاه یا هر مقام دیگری در حمل و نقل عمومی نشان دهید. همچنین، در صورت نیاز به درمان در خارج از شهر، یک نسخه از سوابق پزشکی خود را همراه داشته باشید.
۲. برنامه مصرف دارو تهیه کنید. پروازهای طولانی، تأخیرها، تغییر منطقه زمانی. همه این موارد میتوانند به معنای تغییر قابل توجه در برنامه شما و احتمال فراموش کردن مصرف دارو باشند.برای اطمینان از اینکه داروهای خود را در زمان مناسب مصرف می کنید، چندین کار میتوانید برای تهیه برنامه مصرف دارو انجام دهید که شامل موارد زیر است:
- برداشتن داروی اضافی به اندازهای که کل سفرتان را پوشش دهد.
- نگهداری داروها در بطریهای اصلی. در صورت امکان، از داروخانه بطریهای خالی اضافی با اطلاعات روی آنها را بخواهید.
- مقداری از دارو را هم در چمدان و هم در ساک دستی خود بستهبندی کنیدبرای زمانی که یکی از آنها گم شد یا دزدیده شد.
- نوشتن اطلاعات تماس داروخانه خود، در صورتی که نیاز به تجدید دارو داشته باشید.
- تنظیم آلارم روی ساعت یا تلفن خود برای اطمینان از مصرف به موقع دارو، حتی در صورت تغییر منطقه زمانی.
- از پزشک خود در مورد مصرف داروهای کمکی برای کمک به سازگاری با هر گونه تغییر ارتفاع سوال کنید.
۳. همراه خود شناسنامه داشته باشید. یک دستبند شناسایی پزشکی به دست داشته باشید و اگر تحریککننده عصب واگ یا محرک پاسخگو (RNS) کاشتهشده دارید، مطمئن شوید کارت ثبت دستگاه خود را همراه دارید.
۴. در برقراری ارتباط پیشقدم باشید. به اداره امنیت حمل و نقل در مورد بیماری صرع خود اطلاع دهید. آن ها دستورالعملهای دقیقی در مورد روشهای ویژهای ارائه میدهند که افراد دارای شرایط پزشکی برای اطمینان از بازرسی امنیتی بدون مشکل، از جمله داروها و ایمپلنتها، باید رعایت کنند. اگر به تنهایی سفر میکنید، همچنین میتوانید به مهماندار هواپیما و همسفران خود در مورد صرع خود اطلاع دهید.
۵. با یک همراه سفر کنید. در صورت امکان، با یک دوست یا یکی از عزیزان که میداند چگونه کمکهای اولیه تشنج را انجام دهد، سفر کنید. آنها همچنین میتوانند وضعیت شما را برای اطرافیانتان توضیح دهند.
۶. به اندازه کافی بخوابید. کمبود خواب، خستگی مفرط و جتلگ ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد. در حین سفر به راحتی خسته میشوید، بنابراین مطمئن شوید به اندازه کافی بخوابید و زمان اضافی برای استراحت و بهبودی در نظر بگیرید.
۷. دستهای خود را بشویید. به خصوص در فصل سرماخوردگی و آنفولانزا، رعایت بهداشت و به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض ویروس ها و میکروب ها مهم است. اگر بیمار شوید، ممکن است خطر تشنج شما افزایش یابد.
۸. واکسن بزنید. اگر به یک مکان بینالمللی سفر میکنید؟به استثنای برخی داروهای ضد مالاریا، اکثر واکسنها یا آنتیبیوتیکهای پیشگیریکننده بر صرع شما تأثیری نمیگذارند یا با داروهای شما تداخل ندارند. در صورت نیاز می توانید با پزشک خود مشورت کنید.
۹. در صورت لزوم، به جای سفر هوایی به گزینه دیگری فکر کنید. اگر تشنجهای کنترلنشده دارید، ممکن است بخواهید از سفر هوایی اجتناب کنید و با اتوبوس یا قطار سفر کنید. حتی اگر از تمام وسایل حمل و نقل عمومی اجتناب و رانندگی با وسیله شخصی به مقصد خارج از شهر را انتخاب می کنید، باید میزان ساعات رانندگی خود را محدود کنید و برای جلوگیری از خستگی زیاد، استراحتهای منظم داشته باشید. همچنین توجه داشته باشید که هر کشور قوانین متفاوتی در مورد رانندگی و صرع دارد.
۱۰. بنشینید، استراحت کنید و از سفر خود لذت ببرید. برای برخی از افراد مبتلا به صرع، استرس میتواند محرک تشنج باشد و سفر قطعاً میتواند استرسزا باشد. با ترافیک، جمعیت، صفهای طولانی و عجله برای رسیدن به موقع، به راحتی اضطراب ایجاد میشود. با این حال، مهم است که حتی زمانی که همه چیز طبق برنامه پیش نمیرود، آرام بمانید و آرامش خود را حفظ کنید.
