بیماری: صرع مقاوم به درمان
نوع عمل جراحی : جراحی فنستریشن اراکنویید
روش جراحی : اندوسکوپیک
جراح: دکتر وحید حیدری
پزشک معالج: دکتر فرزاد سینا
شرح عمل جراحی
جراحی صرع مقاوم به درمان یک روش درمانی است که برای بیمارانی که با داروهای ضدصرع قابل کنترل نیستند یا نمیتوانند به طور مداوم از آنها استفاده کنند، استفاده میشود. این نوع صرع، به عنوان صرع مقاوم به درمان یا صرع دارومقاوم شناخته میشود.
معمولاً، بیمارانی که به عنوان صرع مقاوم به درمان شناخته میشوند، تجربه کردهاند که داروهای ضدصرع مختلف را بدون موفقیت استفاده کردهاند. حملات صرعی در این بیماران ممکن است بسیار شدید، متکرر و ناپیوسته باشد و تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنها داشته باشد.
در مواردی که داروهای ضدصرع نتیجه مطلوبی نداشتهاند، جراحی صرع مقاوم به درمان به عنوان یک راه حل ممکن مطرح میشود. این جراحی هدفش کاهش تعداد و شدت حملات صرعی است و ممکن است بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی بیماران صرعی مقاوم به درمان به همراه داشته باشد.
یکی از روشهای جراحی صرع مقاوم به درمان، جراحی برای تخلیه مناطق مغزی است که باعث بروز حملات صرعی میشوند. این مناطق مغزی با استفاده از فنون جراحی مختلف مانند لوبوتومی، لوبکتومی و یا استئوپلاستی مغزی مورد تخلیه قرار میگیرند. هدف این جراحی، کاهش فعالیت ناهنجار در مناطق مغزی مورد نظر و کنترل بهتر حملات صرعی است.
قبل از انجام جراحی، بیمار نیاز به ارزیابی دقیقی دارد. این ارزیابی شامل آزمونهای مغزی مانند EEG و MRI مغز است که به منظور تشخیص و مشخص کردن مناطقی که باید تخلیه شوند، استفاده میشوند. همچنین، بررسی تاریخچه بیماری و تجربیات قبلی بیمار نیز جزء این ارزیابی است.
تصمیمگیری برای انجام جراحی صرع مقاوم به درمان باید با دقت و با توجه به شرایط و نیازهای هر بیمار انجام شود. مشاوره با پزشک متخصص و تیم درمانی میتواند به بیمار و خانواده اطلاعات لازم را درباره جراحی، ریسکها و بالاترین احتمال موفقیت بدهد.
همچنین، بعد از جراحی، بیمار نیاز به مراقبت و بازیابی دارد. این شامل دورههای ترمیمی و فیزیوتراپی است که بهبودی و بازگشت به فعالیتهای روزمره را تسهیل میکند.
با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که جراحی صرع مقاوم به درمان نمیتواند به تمامی بیماران صرعی کمک کند. همچنین، همواره وجود ریسکها و عوارض جانبی ممکن است و نتایج نهایی جراحی ممکن است متفاوت باشد. بنابراین، تصمیم نهایی در مورد جراحی صرع مقاوم به درمان باید با توجه به شرایط خاص هر بیمار و با مشورت با تیم درمانی اتخاذ شود.
